Takiej przerwy w publikcjach na blogu nie było chyba od grudnia. I chociaż chciałabym zapewnić, że to się już więcej nie powtórzy, nie mogę tego zrobić. Zapraszam na nieco spóźnione podsumowanie miesiąca i już wyjaśniam, co się u mnie dzieje i skąd ta cisza.

Co u mnie?

Czekałam, czekałam, no i się doczekałam. Jak wiecie, na początku lipca, urodziłam syna. I właśnie dlatego (ale nie tylko) na blogu zapanowała złowroga cisza. Bo chociaż energia mnie rozpiera, to jednak czasu mam nieco mniej. A i szczerze Wam powiem, że trochę mi się nie chce. Wolę spędzać czas z rodziną, spacerować, czytać książki i trochę dłużej wylegiwać się w łóżku, niż siedzieć przed komputerem. Poza tym nie mogę sobie pozwolić na to, żeby odpuścić obowiązki zawodowe, nad porządkiem w domu też chcę nadal panować, no i efektem tego jest to, że blog został zepchnięty na drugi plan.

Myślę też, że potrzebowałam trochę od tego miejsca odsapnąć i zatęsknić. Co nie co przemyśleć. Przez te kilka dni zapisałam kilka stron w zeszycie pomysłami na nowe wpisy, uaktywniłam się na Instagramie (zajrzyjcie tam koniecznie i dodajcie mój profil do obserwowanych!) i trochę zmieniłam myślenie o tym miejscu. Chciałabym wprowadzić tu kilka zmian. Trochę więcej pisać o tym, co u mnie. Połączyć tematy do tej pory poruszane z bardziej lifestylowymi. Podzielić tym, jak żyje mi się w Norwegii, pokazać książki, które czytam. Czasami opisać jakiś kompletnie zwykły dzień w sposób niezwykły. Tylko jeszcze nie wiem, czy zdecyduję się na to wszystko. Wiem, że wówczas blog zyskałby nowe oblicze, byłby bardziej lifestylowy i bardziej jakiś. Bo w tej chwili nie potrafię go określić. Lubię pisać o naturalnej pielęgnacji. Lubię wpisy o zdrowym stylu życia. To wszystko jest mi bardzo bliskie, ale brakuje mi w tym wszystkim trochę mnie. W sumie blog mógłby mieć charakter bloga eksperckiego i bardzo by mnie cieszyło, gdyby tak był postrzegany. Obawiam się jednak, że na tym etapie życia na pisanie bloga eksperckiego nie powinnam się porywać, bo zwyczajnie tego nie ogarnę. Już teraz przygotowanie jednego wpisu to czasami kilka godzin pracy. Godzin, których zwyczajnie zaczęło być mi szkoda na siedzenie przed ekranem komputera. Z drugiej strony nie lubię pisać o sobie. I nie wiem, czy tak naprawdę chcę to robić. Muszę więc znaleźć jakieś rozwiązanie i to wszystko wyśrodkować. Gdy już będę wiedziała, co i jak, to na pewno dowiecie się o tym jako pierwsi. Ale póki co proszę jeszcze o chwilę cierpliwości i nie zapowiadam, że od dzisiaj możecie wypatrywać nowych publikacji 3 razy w tygodniu i że będzie super-hiper-ciekawie. Wolę Was pozytywnie zaskoczyć, niż rozczarować. I siebie samą też 🙂

A co poza tym?

Mam cudownego synka! Jutro minie miesiąc od dnia jego narodzin. Jest absolutnie przesłodki i bardzo kocha swoją mamę. Tak bardzo, że najchętniej nie odklejałbym się od jej piersi…Trenuje przez to moją cierpliwość i w dzień i w nocy, a ja (o dziwo!) dzielnie to znoszę 🙂

Czuję się bardzo dobrze i sama jestem zaskoczona tym, jak szybko doszłam do siebie po porodzie. Nawet wyglądam już nieźle, chociaż parę dodatkowych kilogramów do zrzucenia mam. Ale nie martwię się tym jakoś szczególnie, bo w porównaniu z nadbagażem, który pozostał mi po pierwszym porodzie, teraz jest naprawdę dobrze. A codzienne spacery z wózkiem, który cały czas muszę pchać pod górę, są w walce o powrót do formy niezłym wsparciem.

Lenka od poniedziałku chodzi do przedszkola, co przez kilka nocy spędzało mi sen z powiek. Martwiłam się bardzo o to, jak sobie poradzi tam sama. W końcu nie zna języka norweskiego, a na tłumacza w przedszkolu nie ma co liczyć. Ale o dziwo jest całkiem nieźle. Mam dzielną córkę, wspieram ją z całych sił i wierzę w to, że z każdym dniem będzie coraz lepiej. A samo przedszkole wydaje się być tak fajne, że gdybym była dzieckiem, chętnie spędzałabym tam całe dnie. Liczę na to, że za kilka tygodni, Lena też zechce 🙂

Co na blogu?

O moich rozterkach już wiecie, więc już bez zbędnych wstępów przypomnę wpisy, które pojawiły się na blogu w lipcu. Nie było tego dużo, więc pójdzie szybko.

• Przepis na tonik różany, który zrobiłam z płatków dzikiej róży nazbieranych w Ogrodzie Botanicznym
• Wpis zawierający 10 powodów, dla których warto jeść jagody
• Przepis na puszyte muffiny z jagodami
• Triki urodowe, które warto znać -> ten wpis czytaliście w lipcu najchętniej
• 7 filmów w wakacyjno-letnim klimacie -> widzieliście już wszystkie?

Przy okazji przepraszam Was za to, że nie odpowiadam bieżąco na zostawiane pod wpisami komentarze. No po prostu brakuje mi czasu…Ale bardzo, bardzo (!) Wam dziękuję za to, że jesteście, czytacie, komentujecie. Bez Was tego bloga by nie było, bo zdecydowanie nie należę do osób lubiących pisać do szuflady i dla czystej przyjemności wynikającej z pisania.

Wspomniałam już o Instagramie i jeszcze raz zapraszam Was w swoje skromne i wcale nie białe progi w tym miejscu. Ładnie tam mam, sami zobaczcie 🙂

Ach! Zapomniałabym! W końcu fanpage bloga doczekał się przekroczenia pierwszego tysiąca obserwatorów! Szczerze mówiąc, już myślałam, że to się nigdy nie stanie, więc radość jest tym bardziej większa!

Co w sieci?

Nie mam za dużo linków do polecenia, bo bywały dni, w których nie odwiedziłam ani jednego z regularnie czytanych blogów. Jestem jednak przekonana, że wpisy, które dla Was wyłapałam, przypadną Wam do gustu.

• Dlaczego nie chcę mieć “normalnej” pracy? to wpis Natalii, której bloga Simplife.pl polecam Wam bardzo, bardzo, bardzo! Z przyjemnością czytam wszystko, co Natalia napisze i szczerze mówiąc miałam problem, który z jej lipcowych wpisów Wam polecić, bo konkurencja była naprawdę duża!
• Nie mam pasji i dobrze mi z tym! Czy warto jej szukać na siłę? o tym przeczytacie u Doroty.
• Ponad 20 rzeczy, których nie kupuję (lub kupuję mało) – jestem ciekawa, ilu z nich też jesteście w stanie sobie odmówić, albo które też przestaliście kupować? Moja lista jest do listy Kasi bardzo podobna.
• Jak zorganizować podróż samodzielnie krok po kroku podpowiada Joanna, a o tym Dlaczego makijaż “nie wychodzi” pisze Magda.
• 12 filmów, dzięki którym chce się pełniej żyć – świetna lista, kilka pozycji mam jeszcze do obejrzenia.

Wiecie już co u mnie, więc teraz koniecznie napiszcie, co u Was. Dajcie też znać, co myślicie o moich rozterkach związanych z blogiem i zmianach, nad wprowadzeniem, których myślę. Pozdrawiam Was serdecznie i ślę wirtualne buziaki :*