Odprowadziłam właśnie córkę do przedszkola, zaparzyłam sobie herbatę, zjadłam dwa maślane ciasteczka, które upiekłam wczoraj wieczorem i uznałam, że już najwyższy czas podzielić się z Wami moim listopadowym tu i teraz.

Uwielbiam ten cykl! I wiem, że Wy też go lubicie. Jedyne, czego żałuję to to, że nie dołączam do tych wpisów swoich zdjęć, bo jestem przekonana, że w takiej formie byłyby one jeszcze bardziej atrakcyjne (nie żebym uważała, że to ja będę atrakcją wpisów, nie nie, ale jednak fajnie, gdy wpis o tak osobistym charakterze pokazuje też jego autora). Ale niestety, Rafał nie umie robić mi zdjęć i każda próba, którą podejmujemy kończy się zgrzytaniem zębów jednej i drugiej strony. Aparatem na samowyzwalaczu też zdjęcia mi nie wychodzą, bo nie bardzo mam gdzie go ustawić, a z kolei zdjęcia robione z ręki nie wyglądają na blogu dobrze. Także wybaczcie mi te małe niedogodności, ale postaram się wymyślić coś, co sprawi, że moje zdjęcia na blogu będą pojawiały się częściej. Może przy okazji wyjazdu do Polski na święta umówię się z kimś na sesję foto? To nie jest zły pomysł, prawda? Muszę go przemyśleć i może naprawdę coś takiego sobie zorganizuję.

A tymczasem, bo trochę się rozgadałam, przejdźmy już do konkretów. Oto moje listopadowa tu i teraz.

Oglądam…

Po obejrzeniu dwóch sezonów “Sposobu na morderstwo”, zaczęłam oglądać serial “Narcos”. Po trzech pierwszych odcinkach muszę powiedzieć, że jestem bardzo ciekawa dalszego biegu wydarzeń i z przyjemnością wsłuchuję się w język hiszpański, który tak pięknie brzmi w ustach głównych bohaterów serialu, że mogłaby w ogóle nie patrzeć na to, co się dzieje na ekranie, byleby tylko móc słuchać.

W niedzielne wieczory oglądam też serial “Na noże”. Ale muszę przyznać, że po pierwszych dwóch odcinkach spodziewałam się, że będzie trochę lepszy.

A! No i coraz częściej zaglądam na Youtube, ale o tym, co tam oglądam opowiem Wam za jakiś czas.

Czytam…

Yyyy…tu mnie macie, bo aktualnie nic nie czytam. A kupka wstydu, czyli książek, które mam do przeczytania, a na które nie mam czasu rośnie! Ostatnio koleżanka podrzuciła mi dwie książki Remigiusza Mroza “Kasacja” i “Zaginięcie” – podobno fajne! Czytaliście? Wciąż mam też do skończenia książkę Kasi Kędzierskiej “Chcieć mniej”. Czytam ją etapami i tylko wtedy, gdy mogę skupić się tylko i wyłącznie na jej treści, bo to książka ważna i na pewno nie do przeczytania w jeden wieczór (przynajmniej moim zdaniem). I jest to książka bardzo, bardzo dobra, o czym już dzisiaj mogę Wam powiedzieć. No i w planach mam ponowne przeczytanie książki Tomka Tomczyka “Blog. Pisz, kreuj, zarabiaj”. Otrzymuję ostatnio coraz więcej zapytań o możliwości współpracy i kampanie promocyjne na blogu, więc nie chcąc popełnić zbyt wielu błędów, muszę jeszcze raz zasięgnąć tomkowych porad.

Czuję się…

Dobrze. Chociaż jestem zmęczona. I to zmęczona przez duże Z. Dużo pracuję, blog pochłania mi też ogrom czasu, a że Rafał przez ostatnie kilka tygodni  wyjeżdża do pracy o 6 rano i wraca o 19, sama ogarniam też dzieci i dom. No i chociaż mam wystarczające zapasy energii, by wszystkiemu podołać, to bywa, że wieczorem padam na nos. A tak będzie jeszcze przynajmniej przez najbliższe 2-3 tygodnie.

Potrzebuję…

Dłuższej doby i jeszcze większego zastrzyku energii! Zdecydowanie! Żeby wieczorem mieć jeszcze czas (i siły) na pogadanie z mężem, na czytanie, czy zajęcie się sobą.

Potrzebuję też wizyty u fryzjera. I to jak najszybciej 🙂

Chciałabym…

Zrobić sobie wolny weekend. Ale taki zupełnie wolny. Bez sprzątania, gotowania, zaglądania do internetu itd. Myślę, że wiecie, co mam na myśli. Ale to chyba wymagałoby jakiegoś wyjazdu gdzieś, gdzie nic poza tym, żeby się relaksować i odpoczywać by mnie nie obchodziło. Bo w domu tak odpocząć się nie da.

Jestem wdzięczna za…

Energię i optymizm, które towarzyszą mi każdego dnia i za tę cudowną umiejętność, która pozwala mi nie przejmować się pierdołami, nie martwić na zapas i nie szukać dziury w całym.

Cieszę się…

Cieszę się, że już za kilka dni będziemy mieć grudzień. A to przecież jeden z najbardziej nastrojowych i przyjemnych miesięcy w roku.

Cieszę się też ze zmian, które wprowadziłam na blogu i z tego, jak przyjemnie się tu teraz zrobiło. Nowy szablon podoba mi się tak bardzo, że codziennie kilka razy wchodzę na stronę główną, żeby sobie tylko popatrzeć 🙂

Czekam…

Na odpowiedź na kilka ważnych maili, na grudzień i wcześniejsze powroty męża do domu. Tylko tyle i aż tyle.

A co tam u Was?