Właśnie mija rok od momentu, kiedy rozpoczęłam swoją walkę o zrzucenie zbędnych kilogramów. Po kilku latach bezustannych prób schudnięcia, po których w mojej głowie pojawiały się myśli, że już nigdy nie pozbędę się nadwagi, w końcu się udało. Zrzuciłam 23 kilogramy i jeszcze nie powiedziałam STOP. Dzisiaj chciałabym podzielić się z Wami moimi doświadczeniami i podpowiedzieć, jak odchudzać się mądrze, skutecznie i bez wielkich wyrzeczeń.

Od razu wyjaśnię, że nigdy nie należałam do grona szczupłych dziewczyn, ale też nie przypominałam toczącej się po ulicy kulki. Jestem wysoka, mam 174 cm wzrostu i gdyby nie budowa ciała, którą odziedziczyłam w genach, kwalifikowałabym się do grona potencjalnych modelek. Ale niestety. Mam figurę gruszki, z mocno umięśnionymi udami. To powodowało, że zawsze miałam kompleksy, nigdy nie chodziłam w krótkich szortach i spódniczkach, w mojej szafie dominowały tuniki i bluzki, których długość miała maskować moje atletyczne uda. Czasami ważyłam kilka kilogramów więcej, czasami mniej. Waga nigdy nie była stabilna i zawsze odbijał się na niej mój tryb życia. Najwięcej ważyłam na trzecim roku studiów (wówczas wydawało mi się, że więcej już warzyć nie można). Zmotywowana przez koleżankę zapisałam się wtedy na siłownię, gdzie otoczona naprawdę profesjonalną opieką trenerów, schudłam 12 kg i patrząc na siebie w lustro, uśmiechałam się szeroko.

Przez dwa kolejne lata utrzymywałam wagę na stałym poziomie. Po ukończeniu studiów i kolejnej zmianie trybu życia, waga zaczęła delikatnie się wahać (z tendencją w górę), ale tragedii nie było. To wtedy się zakochałam. Upojona szczęściem znowu delikatnie przytyłam (niestety motyle w brzuchu nie wystarczyły by zaspokoić apetyt), a gdy zaszłam w ciążę zaczęłam przybierać na wadze błyskawicznie. Byłam aktywna zawodowo, nie miałam ciążowych zachcianek, jadłam w miarę możliwości regularnie i nie zmieniłam jakoś specjalnie jadłospisu. Jednak zmiany hormonalne zrobiły swoje. Przemiana materii zatrzymała się na tyle skutecznie, że w pierwszym miesiącu ciąży przytyłam 5 kilogramów! Później było już tylko gorzej. Ostatnie ważenie przed porodem. Waga przez 9 miesięcy wzrosła o 23 kilogramy…

Szybko się okazało, że nie należę do grona tych kobiet, które po porodzie niemal natychmiast wracają do poprzedniej wagi. Po samym porodzie na wadze było 9 kilogramów mniej. I na tym stanęło. Karmiłam piersią, byłam na lekkostrawnej diecie, a waga stała w miejscu, jak zaklęta. Po pół roku, gdy przestałam karmić naturalnie, zafundowałam sobie szybką dietę odchudzającą. Pomógł Dukan. Schudłam 10, albo 12 kilogramów. Nie pamiętam już dokładnie. Za to dobrze pamiętam, co działo się ze mną po zakończeniu diety. Jak pół roku później waga wróciła do tej sprzed diety, a w ciągu kilku następnych miesięcy do tej sprzed porodu! Było coraz gorzej.

Po roku podjęłam kolejną próbę schudnięcia. Tym razem zdecydowałam się na dietetyczne porady on-line. Dostałam fajny jadłospis, szybko wprowadziłam go w życie, wydawałam kupę kasy na składniki potrzebne do przygotowywania posiłków. Efekty były. Schudłam 9-10 kg i na tym znowu koniec. Waga znowu stanęła w miejscu.

Kolejna zmiana trybu życia, kolejne próby schudnięcia, kolejne porażki. I kolejne kilogramy na wadze. Doszło do tego, że przestałam zauważać w lustrze to, jak jestem gruba i próbowałam się nawet oswoić z myślą, że tak będę już wyglądać.

Rok temu nastąpił jednak przełom. Umówiłam się na spotkanie z dietetykiem. Czułam, że to moja ostatnia szansa i że jeśli jej nie wykorzystam, to już zawsze moje dziecko będzie miało grubą matkę, a mąż otyłą żonę. Do tego czułam się ciągle zmęczona, pozbawiona energii, bolał mnie kręgosłup, miałam zadyszkę wchodząc po schodach.

Z dietetykiem ustaliłam plan maksimum. Chudnę 20 kg i ani jednego mniej.

W jakim czasie? Tutaj nie padła żadna obietnica, nie pojawił się określony czas, czy termin. Miałam rozpocząć dietę, stosować się do zaleceń i obserwować, jak organizm (i czy w ogóle) zareaguje na dietę.

Pierwsze ważenie (nie miałam w domu wagi, musiałam więc wytrzymać 3 tygodnie niepewności) i 4 kg mniej! Ależ to było motywujące! Później było już tylko lepiej. Do końca roku, czyli w 6 miesięcy osiągnęłam zamierzony cel – schudłam 20 kg!

Dzisiaj waga pokazuje, że jest mniej jeszcze 3 kg mniej, czyli łączny rezultat po roku to -23 kg. Pozbyłam się całego balastu i nadmiaru, który pozostał po ciąży.

Czy było ciężko? Nie.

Czy miałam momenty zwątpienia? Nie.

Czy rzucałam się jak szalona na wszystko to, czego jeść nie powinnam? Nie.

Zbilansowana dieta, mój upór i konsekwencja, poparte motywującymi wynikami sprawiły, że chudło mi się naprawdę przyjemnie. Szybko przestałam myśleć: jestem na diecie, a zastąpiłam to myśleniem: jem rozsądnie. I to mi najbardziej pomogło.

O szczegółach swojej diety napiszę wkrótce. Dzisiaj chciałabym podzielić się z Tobą kilkoma wskazówkami, które mam nadzieję, ułatwią Ci schudnięcie i zmotywują do działanie.

20 WSKAZÓWEK JAK ODCHUDZAĆ SIĘ MĄDRZE
I SKUTECZNIE 

1. Zamiast ciągle powtarzać: muszę schudnąć, powinnam schudnąć, nie mogę schudnąć, zacznij działać. Samo nic się nie zrobi.

2. Zmień sposób myślenia o diecie. Wiem, jak męczące jest bycie na diecie. Zamiast słowa dieta używaj sformułowania zmiana nawyków żywieniowych. Nie mów: jestem na diecie. Mów: zmieniłam nawyki żywieniowe. Od dzisiaj jem zdrowo i rozsądnie.

3. Zgłoś się po wsparcie do specjalisty. Dietetyk za Ciebie nie schudnie. Ale udzieli wskazówek, jak możesz to zrobić. Pomoże ułożyć zbilansowany jadłospis. Zmotywuje. Najważniejszymi momentami w ciągu minionego roku były dla mnie te związane z comiesięcznymi spotkaniami z dietetykiem. Ich kluczowym elementem było ważenie połączone z mierzeniem poziomu tkanki tłuszczowej. Wstydziłabym się stanąć przed swoim dietetykiem na wadze, gdybym wiedziała, że nie zobaczę tam lepszego wyniku, niż miesiąc wcześniej.

4. Jedz to, co lubisz, ale…To ważne, żebyś podczas diety jadła te produkty, które lubisz. Mam tu na myśli oczywiście produkty, które sprzyjają utracie wagi, czy utrzymaniu zdrowej sylwetki. Ja na samym początku stworzyłam listę tych produktów, które mi nie smakują, których jedzenie nie sprawia mi przyjemności i których unikam. Dzięki temu mój jadłospis był dostosowany do moich preferencji kulinarnych.

5. Nie oszukuj się. Pamiętaj, że robisz wszystko tylko i wyłącznie dla siebie. Nie odchudzasz się dla kogoś. Jeśli oszukujesz, to tylko i wyłącznie siebie.

6. Dopasuj dietę do swojego trybu życia. Od lat wmawia nam się, że należy jeść pięć razy dziennie, w regularnych odstępach czasu. Ja też tak jem. Ale pracuję w domu i mam taką możliwość. Wiem, jak trudno jest zachować tę regularność przebywając długo poza domem i że nie zawsze zdąży się wszystko załatwić w ciągu 3 godzin między posiłkami. Noszenie ze sobą jedzenia jest tutaj jak najbardziej wskazane. Ale to bywa naprawdę uciążliwe. Dlatego dostosuj dietę do swojego trybu życia. Jeśli możesz jeść tylko 3 razy dziennie, ale za to o stałych porach – nie zmieniaj tego na siłę.

7. Unikaj produktów light i tych, które jak głoszą reklamy – pomagają schudnąć. Zamiast słodkiego musli na śniadanie zjedz owsiankę (ale nie taką instant zalewaną wrzątkiem z czajnika). Odtłuszczony jogurt naturalny z odtłuszczonym mlekiem w proszku, zamień na jogurt naturalny bez mleka w proszku, który ma tylko 2 proc. tłuszczu. Wodę smakową przygotuj sama w domu dodając do niej owoce.

8. Czytaj etykiety produktów. Nie musisz od razu analizować, ile dziennej porcji białka, tłuszczu, czy węglowodanów dostarczy Ci dany produkt. Ale możesz wyczytać, czy nie ma w nim np. nadmiernej ilości cukru, który kryje się pod takimi nazwami jak fruktoza, syrop glukozowo-fruktozowy, czy sacharoza.

9. Nie wyrzucaj z diety węglowodanów. Są potrzebne do schudnięcia tak samo jak białko i zdrowe tłuszcze.

10. Nie daj się przekonać, że należy ograniczyć ilość zjadanych owoców, bo jest w nich dużo cukru. Unikaj go w innych produktach, a owoce i warzywa jedz bez ograniczeń.

11. Wyrzuć z domu wszystkie te produkty, których powinnaś unikać. Idź na zakupy z listą zakupów. Zaplanuj jadłospis na kilka dni wcześniej.

12. Wyznacz sobie cel. Ja wiedziałam, że muszę schudnąć ze względów zdrowotnych. Chcemy mieć drugie dziecko, a zajście w ciążę przy znacznej nadwadze (ba! przy otyłości) byłoby proszeniem się o kłopoty.

13. Motywuj się. Zdjęciami kobiet, które schudły i nie mają oporów by pokazywać swoje zdjęcia sprzed i po. W internecie jest też mnóstwo motywujących historii, a na półkach w księgarniach inspirujących książek.

14. Zmień swoje nawyki żywieniowe na zawsze. Po co kończyć dietę? Odżywiając się racjonalnie, kontynuując nowe nawyki żywieniowe, utrzymasz wagę, nie doprowadzisz do efektu jojo, będziesz cieszyć się lepszym samopoczuciem i zdrowiem.

15. Nagradzaj się! Raz w tygodniu zrób sobie dzień wolny od diety. Albo kup sobie coś fajnego. Nie koniecznie nowe ubrania, bo rozmiar jeszcze na pewno Ci się zmniejszy.

16. Bądź cierpliwa! Daj sobie czas. Nie schudniesz 10 kg z dnia na dzień. A nawet jeśli, to czy zdołasz utrzymać ten efekt? Skuteczne odchudzanie powinno być rozciągnięte w czasie. Organizm musi mieć czas na rozpędzenie metabolizmu, na przystosowanie się do zmiany, na redukowanie masy ciała, a w końcu na tak ważną stabilizację.

17. Nie katuj się ćwiczeniami, jeśli nie lubisz ćwiczyć. Albo nie dasz rady. 23 kilogramy temu ćwiczenia sprawiały mi duży problem. Brak kondycji i duża masa ciała sprawiały, że po kilku przysiadach łapałam zadyszkę. Tylko spacery wchodziły wtedy w grę. Dopiero gdy waga znacznie mi spadła, zaczęłam ćwiczyć. Wybrałam siłownię, bo ćwiczenie w domu mi nie wychodzi. Teraz staram się regularnie biegać. A zamiast wsiadać w autobus, wybieram rower miejski. Albo długi spacer.

18. Eksperymentuj z jedzeniem! Dieta może być doskonałym motywatorem do wyszukiwania pomysłów na nowe dania i potrawy. Lekka kuchnia jest pełna niezwykłych inspiracji i daje możliwość nieograniczonych wariacji kulinarnych. Do tego dieta odchudzająca sprzyja wypróbowaniu dań na przykład z kuchni wegetariańskiej, czy wegańskiej, eksperymentów z dietą bezglutenową, czy też dietą raw, opartą na surowych produktach.

19. Dziel się swoimi sukcesami! Zrób sobie zdjęcie przed lustrem i wrzuć na fejsa. Przekonasz się, jak bardzo motywujące będą wszystkie lajki i dobre słowa od znajomych.

20. Polub siebie! I mierz siły na zamiary. Czy na pewno musisz schudnąć 15 kg? A może wystarczy 10? Czy osiągnięcie ideału naprawdę jest konieczne? I czy taki ideał naprawdę istnieje? Ja już nie ma kompleksu, który towarzyszył mi przez większość życia. Budowy nóg nie zmienię, a na chirurga mnie nie stać. Mam taką figurę, jaką mam. W szortach chodzić nie muszę. Mogę je zastąpić sukienkami o długości do kolan. Najważniejsze, że czuję się dobrze, mam dużo energii i uśmiecham się do lustra.

Wczoraj byłam na zakupach. W sklepie, gdzie rok temu nie mogłam nic na siebie dopasować, bo nie mieściłam się w rozmiarówkę. Do przymierzalni wzięłam całą stertę ubrań. Pasowały wszystkie! Kupiłam te, które chciałam, a nie te, które udało mi się na siebie wcisnąć i jakoś tam wyglądać. Udało się! Niech to będzie dla Was najlepsza motywacja.

Podzielcie się ze mną swoimi doświadczeniami odnośnie odchudzania. Co jest najtrudniejsze w diecie? Z czym macie największy problem? Jakimi sukcesami związanymi z odchudzaniem możecie się pochwalić?

Jeśli wpis Wam się spodobał, albo uważacie, że może komuś pomóc – udostępnijcie, naciskając jeden z poniższych przycisków. Dziękuję 🙂