Hej Kochani! Zapraszam Was na ostatnią w tym roku odsłonę cyklu “tu i teraz”. Wyjątkową, bo po raz pierwszy spisaną w Polsce. 

Stęskniliście się? Ja bardzo! I chciałabym już wrócić do normalnego trybu pracy i życia – takie urlopy jednak mi nie służą. Zdecydowanie lepiej czuję się będąc u siebie, pisząc i pracując, niż spędzając czas na kanapie lub przy stole, bo przecież święta, spotkania rodzinne i cała ta dziwna otoczka, za którą jednak nie przepadam. Także bardzo się cieszę, że udało mi się dzisiaj ukryć na chwilę z komputerem przed całym światem i móc podzielić z Wami tym, co u mnie. Zapraszam na grudniowe tu i teraz.

Oglądam…

Dzisiejszej nocy obejrzałam trzy kolejne odcinki “How to get away with a murder” (Sposób na morderstwo). To już trzeci sezon i nadal oglądam ten serial z przyjemnością. Cieszę się jednak, że zrobiłam sobie przerwę przed tym sezonem, i wykorzystałam ją na serial “Narcos”. Co za historia! Oglądaliście? Jeśli nie, zróbcie to koniecznie. Tylko ostrzegam! Sporo z tego serialu zostaje później w głowie i Pablo Escobar może Wam się nawet śnić.

Czytam…

Korzystając z pobytu w Polsce i trochę wymuszonego urlopu (bo wcale nie czuję, żebym potrzebowała właśnie takiego odpoczynku) czytam książkę Remigiusza Mroza “Kasacja”. Rozglądam się też za książkami, które zabiorę ze sobą do Norwegii. Może coś polecicie? W oczy rzuciła mi się ostatnio książka “Lion. Droga do domu” – czytaliście? Warto, nie warto? Dajcie znać i napiszcie, co fajnego ostatnio czytaliście i jaką książkę warto mieć w domowej biblioteczce. Tylko mam prośbę – niech to nie będą poradniki, bo mam ich ostatnio przesyt.

Uczę się…

Blogowania i robienia lepszych zdjęć. A pomagają mi w tym lekcje fotografii, które kupiłam w sklepie Natalii i Tomka MójSzop oraz lekcje w ramach kursu Masterclass u Tomka Tomczyka.

Czuję się…

Dobrze. Ale i dziwnie. Bo nie czuję radości z powodu pobytu w Polsce, chociaż nie było mnie tu przecież 8 miesięcy. I codziennie sprawdzam w kalendarzu ile dni do powrotu mi zostało.

Potrzebuję…

Uzupełnić trochę braków w szafie. Zdecydowanie potrzebuję 2-3 nowych koszulek, najlepiej jakiś klasycznych t-shirtów w białym kolorze. Ale znalezienie odpowiednich zarówno pod względem fasonu, jakości, jak i ceny nie jest takie łatwe. Będę próbować jednak zmierzyć się z tym wyzwaniem, chociaż jest to utrudnione z powodu wyprzedaży, które właśnie rozpoczęły się sklepach, tłoku w centrach handlowych i wielkiego bałaganu na sklepowych wieszakach i półkach. Dzisiaj planuję jednak pojechać do centrum outletowego, gdzie mam kilka ulubionych sklepów i zawsze udaje mi się kupić to, co akurat chciałam, bez wystawania godzinę w kolejce do przymierzalni i konieczności godzenia się na kompromisy.

Cieszę się…

W grudniu największą radość sprawiło mi wyróżnienie w “Rankingu najbardziej wpływowych blogerów 2016 roku“. Mój blog znalazł się wśród nadziei polskiej blogosfery, co było ogromną niespodzianką, zaskoczeniem i eksplozją radości w jednym.

Cieszę się też tym, jaki był ten kończący się właśnie rok. Bo był dla mnie bardzo dobry i mam cichą nadzieję, że 2017 też taki będzie. Bo już lepszy być nie musi.

Czekam…

Na spotkania ze znajomymi, na powrót do domu i nowy rok.

To już ostatni wpis na blogu w tym roku. Chciałabym skorzystać z okazji i życzyć Wam, aby zaczynający się za kilka dni 2017 rok był dla Was dobry i dawał jak najwięcej powodów do radości. Bądźcie dla siebie jak najlepsi, dbajcie o swoje zdrowie, pamiętajcie o tym, co tu i teraz, doceniajcie to wszystko, co już macie i nie bójcie się marzyć. Dziękuję też za to, że jesteście tu ze mną. Bo to Wasza obecność na blogu sprawia mi największą radość i daje ogromną motywację do pracy. Wszystkiego dobrego Kochani!